Hemel of hel?

Wat denk jij? Ga je naar de hel, of naar de hemel?

Antwoord : Geen van beiden.

Het zijn allebij immers verhalen die we zelf hebben bedacht via onze eigenschap van het denken. Vervolgens zijn we deze verhalen gaan geloven. Maar omdat we een verhaal als "waar" beschouwen, wordt het nog geen realiteit. Het wordt een gecreëerde realiteit. Het verhaal is en blijft een verhaal. Het geloven van een verhaal, verandert de realiteit niet.

*. Een woordje uitleg:

Het is enkel Homo Sapiens die over de twee eigenschappen die nodig zijn om een eigen realiteit te creëren: het DENKEN en het GELOVEN. Via deze eigenschappen creërt elk individu een "eigen realiteit". Deze gecreëerde eigen realiteit is uniek voor elk individu. Het individu beschouwt "de eigen gecreërde realiteit" als ware het de realiteit.

*. Het verschil tussen realiteit en eigen realiteit

Hoe kunnen we aantonen dat het verhalen zijn? Er zijn verschillende methodes. We kunnen dit ook aan de hand van de taal. Hoe komen woorden in onze taal terecht?

Er zijn twee manieren hoe woorden ontstaan:

a. We kennen de realiteit niet. Elke keer we een nieuwe ontdekking doen uit de realiteit, dan kunnen we hieraan een nieuw woord toekennen.

Bv. Het internet, stroom, kernfusie,...

b. Omdat we kunnen denken, fantaseren,… kunnen we "iets" bedenken, creëeren,…. dat niet in de realiteit bestaat: een verhaal, een idee, een fantasie, een concept,… . We kunnen aan dat "iets" dan een woord toekennen.

Bv. Het kapitalisme, een vennootschap, Frankrijk,...

Neem nu de woordjes waarover het hier gaat van "hemel" of "hel", maar ook “God”.

Komen ze uit de realiteit? Is het ontdekking geweest uit de realiteit? Neen. Er is nog niemand geweest die deze realiteit heeft kunnen aantonen, er zijn er al velen geweest die denken en geloven dat ze deze realiteit hebben waargenomen, maar dat blijft beperkt tot de eigen realiteit, en dit is niet de realiteit.

Dus is het logisch dat deze woordjes van onze eigenschap "het denken" komen. Ze zijn bedacht door de mens een duizend-tal jaren geleden. Via taal kunnen we "gedachten" overdragen van individu naar individu, van generatie naar generatie, maar daarom bestaan deze gedachten nog niet in de realiteit.

Als een individu gelooft dat deze gedachten, concepten, verhalen, etc "waar" zijn, dan worden ze nog geen realiteit? Ze worden een eigen gecreëerde realiteit. Het individu gelooft dat ze waar zijn.

Vandaar dat uw vraag eigenlijk enkel kan beantwoordt worden door individuen die geloven in het idee van "hel" of "hemel" en ik geloof niet in deze verhalen. Maar ik respecteer natuurlijk de individuen die wel geloven in deze verhalen. Waarom zou je het geloof van anderen niet respecteren? Tenslotte beschikt elk individu over de eigenschap van het denken en het geloven. Iedereen heeft tenslotte een eigen gecreërde realiteit. De grens is dat hetgeen wat je gelooft, geen leed mag veroorzaken. Want dan zijn we toch "niet goed" bezig denk ik dan maar…

WEDERANTWOORD

Met dank voor uw mening, verhaal omtrent de imaginaire concepten van “hemel” en “hel”. Deze imaginaire concepten behoren tot uw persoonlijke eigen gecreëerde realiteit. Deze is waardevol en uniek per individu, maar het blijft een gecreëerde realiteit. Door een verhaal, idee, concept te geloven wordt dit nog geen “realiteit”. Ook al mocht de hele mensheid geloven in een concept, het wordt nog niet de realiteit. (bv. geld)

Dus hemel en hel behoren tot de eigen realiteit, maar niet tot de realiteit. Elk individu kan “iets” bedenken wat er gebeurt na de dood; vervolgens kan het individu dit “iets” geloven. Maar daarmee wordt “het iets” nog niet de realiteit. Het wordt de “eigen gecreëerde realiteit“ van het individu.

Dus ieder individu kan geloven of hij naar hemel of hel gaat. Als het individu het gelooft, dan is dat voor het individu als ware het de realiteit. Dit betekent dat hij zijn gedrag ook zal aanpassen aan deze realiteit. Maar het geloof van het individu zal de realiteit niet veranderen. De realiteit is dat er niemand naar de hemel of de hel zal gaan.